Elementy układu chłodzenia:
Pompa cieczy chłodzącej. Pompa wirnikowa, zapewniająca nieustanny obieg cieczy chłodzącej. W zależności od rodzaju silnika pompa jest napędzana paskiem klinowym albo zębatym od wału korbowego.
Chłodnica. Składa się z dwóch zbiorników z tworzywa sztucznego, umieszczonych po lewej i prawej stronie. Zbiorniki łączą cienkościenne rurki, tworzące sieć na rusztowaniu z blaszek. Dzięki temu łączna powierzchnia opływana przez powietrze wynosi kilka metrów kwadratowych. Chłodnica jest mocowana w dwóch punktach na górze i na dole do belki poprzecznej nadwozia.
Termostat. Utrzymuje stałą temperaturę cieczy chłodzącej. Otwiera się przy temperaturze ok. 87°C i umożliwia przepływ cieczy do chłodnicy albo z powrotem do silnika. We wnętrzu termostatu znajduje się tulejka napełniona specjalnym woskiem i zawór w kształcie grzybka. Wraz ze wzrostem temperatury cieczy chłodzącej wosk staje się płynny, zwiększa swoją objętość i stopniowo otwiera zawór kontrolujący dopływ schłodzonej cieczy z chłodnicy. Przy temperaturze roboczej silnika zawór jest całkowicie otwarty, a tym samym nie jest możliwy skrócony obieg cieczy. Jeżeli ciecz schłodzi się zbyt mocno, sprężyna dociska grzybek zaworu i blokuje przepływ przez chłodnicę tak długo, aż ciecz chłodząca nie osiągnie znowu odpowiedniej temperatury.
W silnikach czterocylindrowych termostat umieszczono na dole silnika tuż przy pompie cieczy chłodzącej, a w sześciocylindrowych – z przodu na bloku silnika między rzędami cylindrów.
Zbiornik wyrównawczy. Przy zbyt dużym ciśnieniu w układzie chłodzenia, przez zawór w pokrywie zbiornika wydostaje się para cieczy chłodzącej. We wszystkich silnikach jest stosowany wydzielony zbiornik wyrównawczy. W jego ściance znajduje się wskaźnik poziomu cieczy chłodzącej. Zbiornik jest umieszczony w przedziale silnika po prawej stronie (patrząc w kierunku jazdy).
Wentylator chłodnicy. Chłodnica jest dodatkowo chłodzona przez wentylator. W niektórych wersjach wyposażenia samochodu są montowane dwa wentylatory.