Kategoria: Silnik

Wymiana cieczy chłodzącej – Golf 4 i Bora:

1. Odkręcając wolno pokrywę zbiornika wyrównawczego, zredukuj ciśnienie w układzie chłodzenia. Ostrożnie z gorącym silnikiem, istnieje niebezpieczeństwo poparzenia cieczą chłodzącą.

2. Zdejmij osłonę pod silnikiem tłumiącą hałas i przygotuj odpowiednie naczynie. W żadnym przypadku nie wolno spuszczać cieczy chłodzącej na ziemię.

3. Odkręć zawór spustowy cieczy chłodzącej na dole chłodnicy (silniki benzynowe 1,4 i 1,6 l). W silnikach benzynowych 1,8 l i w wysokoprężnych 1,9 TDI, w celu spuszczenia cieczy należy dodatkowo odłączyć przewód elastyczny chłodnicy oleju.

4. Żeby ciecz lepiej spływała, zdejmij pokrywę zbiornika wyrównawczego. Spuść ciecz do naczynia.

5. Przed ponownym napełnieniem układu dokręć zawór spustowy.

6. Wlewaj powoli ciecz chłodzącą do zbiornika wyrównawczego, aż przestaną wydobywać się na powierzchnię pęcherzyki powietrza.

7. Wkręć pokrywę zbiornika wyrównawczego.

8. Uruchom silnik i pozostaw pracujący przez około dwie minuty na biegu jałowym. Następnie zwiększ na pięć minut prędkość obrotową do ok. 1500 obr/min i uzupełnij ciecz chłodzącą do poziomu otworu przelewowego w zbiorniku wyrównawczym.

9. Sprawdź poziom cieczy chłodzącej. Przy zimnym silniku poziom powinien sięgać oznaczenia MIN, a przy gorącym silniku oznaczenia MAX.

Sprawdzanie szczelności układu chłodzenia:

1. Sprawdź czy przewody elastyczne prowadzące do chłodnicy, silnika i nagrzewnicy są szczelne.

2. Stan przewodów elastycznych sprawdź przez ich zgniatanie. Jeśli są sztywne, sparciałe albo popękane, trzeba je wymienić na nowe.

3. Sprawdź czy przewody są dobrze osadzone na króćcach.

4. Śruby opasek zaciskowych przewodów powinny być dokręcone. Podczas jazdy i pod wpływem ciśnienia w układzie mogły się poluzować. Wymień skorodowane opaski na nowe.

Sprawdzanie i uzupełnianie poziomu cieczy chłodzącej:

Poziom cieczy chłodzącej powinien się zawierać między oznaczeniami MIN i MAX. Znacznie wyższy lub niższy poziom oznacza usterkę układu, której przyczynę należy ustalić. Przy gorącym silniku należy ostrożnie poluzować o jeden obrót pokrywę zbiornika wyrównawczego. Istnieje niebezpieczeństwo wytrysku słupa pary. Dla bezpieczeństwa należy odkręcać pokrywę przez szmatkę.
1. Poziom cieczy chłodzącej należy sprawdzać przy zimnym silniku, bo wtedy w układzie nie wytwarza się nadciśnienie.

2. Przy zimnym silniku poziom cieczy chłodzącej w zbiorniku wyrównawczym powinien się zawierać między oznaczeniami MAX i MIN. Pamiętaj, że przy gorącym silniku poziom cieczy jest zawsze wyższy. Nie sugeruj się ewentualnym wskazaniem ponad MAX.

3. W celu uzupełnienia cieczy odkręć pokrywę zbiornika. Przy gorącym silniku używaj do tego grubej szmaty i odkręcaj pokrywę powoli i ostrożnie w celu zmniejszenia ciśnienia w układzie. Zbyt szybkie otwarcie pokrywy spowoduje wytryśniecie gorącej cieczy ze zbiornika.

4. Nigdy nie dolewaj cieczy powyżej poziomu MAX. Ciecz rozszerza się w wysokiej temperaturze i jej nadmiar wydostaje się na zewnątrz układu.

5. Małe ubytki cieczy możesz uzupełniać przy zimnym albo gorącym silniku.

Układ chłodzenia ma zapewnić odpowiednią temperaturę pracy silnika. W jego skład wchodzi chłodnica, termostat, przewody elastyczne oraz sieć kanałów w bloku i głowicy silnika o precyzyjnie dobranych przekrojach, w których płynie ciecz chłodząca. Dzięki temu powstaje ochronny płaszcz, który odbiera ciepło spalania i poprzez przewody i kanały doprowadza gorącą ciecz do chłodnicy. Obieg cieczy chłodzącej zależy od temperatury silnika.

Obieg cieczy chłodzącej

Po uruchomieniu zimnego silnika ciecz chłodząca krąży w małym obiegu, obejmującym tylko silnik i ogrzewanie. W tym obiegu droga do chłodnicy jest odcięta przez termostat. Ciecz chłodząca wraca bezpośrednio do silnika i szybko się ogrzewa, co z kolei pozwala na szybkie osiągnięcie właściwej temperatury pracy silnika. Dopiero po osiągnięciu przez ciecz określonej temperatury, do obiegu zostaje włączona chłodnica. Termostat otwiera do niej drogę i zimna ciecz zalegająca w chłodnicy miesza się z gorącą już cieczą z obiegu skróconego. Wymieszanie cieczy jest konieczne dla uniknięcia tzw. szoku termicznego silnika.

Wraz ze wzrostem temperatury cieczy chłodzącej, termostat coraz szerzej otwiera drogę do chłodnicy i równocześnie zamyka obieg skrócony. Po osiągnięciu temperatury eksploatacyjnej silnika, ciecz wypływająca z dolnego, zimnego przewodu wylotowego w chłodnicy dostaje się do pompy, która ją tłoczy do bloku silnika i głowicy. Stamtąd większość cieczy jest kierowana przez otwarty termostat do chłodnicy, a pozostała część do wymiennika ciepła (nagrzewnicy) układu ogrzewania. Wypływająca z chłodnicy zimna ciecz zwalnia miejsce dla cieczy gorącej, która się schładza, płynąc przez żeberka chłodnicy, leżeli podczas jazdy temperatura silnika spadnie poniżej określonej wartości, termostat zamyka dopływ cieczy chłodzącej do chłodnicy do czasu, aż silnik nie osiągnie wymaganej temperatury pracy.

Uwaga: Obieg cieczy chłodzącej, a tym samych przebieg przewodów w układzie chłodzenia jest dostosowany do danego silnika. Na zamieszczonych rysunkach pokazano uproszczone przykłady rozwiązań w najpopularniejszych silnikach.

Ciśnienie cieczy i wentylator

W normalnej temperaturze pracy silnika, w układzie chłodzenia panuje nadciśnienie od 0,14 do 0.16 MPa. Dzięki temu i na skutek różnych dodatków do cieczy chłodzącej jej temperatura wrzenia jest podwyższona ze 100°C do około 120°C. Wyższa temperatura pracy silnika to ekonomiczniejsza praca i oszczędność paliwa. Kiedy przy gorącym silniku ciśnienie w układzie chłodzenia przekroczy 0,15 MPa, wtedy otwiera się zawór ciśnieniowy umieszczony na zbiorniku wyrównawczym, przez który wylatuje na zewnątrz nieco pary cieczy chłodzącej. Mimo to, podczas jazdy po mieście może dojść do przegrzania układu chłodzenia. Zapobiega temu dodatkowe chłodzenie chłodnicy za pomocą wentylatora (jednego lub kilku), który jest sterowany dwustopniowym wyłącznikiem termicznym. Jest on zamontowany po lewej stronie na obudowie chłodnicy. Przy temperaturze cieczy chłodzącej 92…97°C włącza się pierwszy stopień (połowa prędkości obrotowej). Przy temperaturze 99…105°C wyłącznik termiczny włącza drugi stopień (pełna prędkość obrotowa wentylatora). Okresowo włączany wentylator i regulowany przez termostat obieg cieczy chłodzącej umożliwiają szybkie ustalenie się właściwej temperatury pracy silnika, a tym samym oszczędzanie paliwa.

Ciecz chłodząca

Ciecz chłodząca jest mieszaniną wody oraz środków chroniących przed korozją i zamarzaniem cieczy. Dodatek antykorozyjny zapobiega odkładaniu się w układzie chłodzenia kamienia i powstawaniu ognisk rdzy. Dodatek ten traci swoje właściwości po około czterech latach i po tym okresie należy wymienić ciecz chłodząca. Volkswagen nie nakazuje regularnej wymiany cieczy. W zależności od zastosowanego środka przeciw zamarzaniu, udział wody w cieczy chłodzącej wynosi do 60%. Proporcje te nie powinny być inne także latem.

We wszystkich silnikach jest stosowana nowa ciecz chłodząca będąca mieszaniną wody i środka G12 o czerwonym zabarwieniu, przygotowanego według normy fabrycznej TL VW 774 D. Cieczy tej nie wolno mieszać z wcześniej używanym środkiem G 011 A8 C chroniącym przed korozją i zamarzaniem cieczy, gdyż może to prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika. Zmiana koloru cieczy na brązowy świadczy o tym, że doszło jednak do zmieszania obu rodzajów środków chroniących. W takim wypadku należy całkowicie opróżnić układ chłodzenia, wypłukać go wodą (uruchomić silnik na dwie minuty) i napełnić nową cieczą.

Sprawdzanie szczelności układu smarowania.

Niewielkie ślady oleju na silniku nie są jeszcze powodem do zmartwienia. Przy wysokiej temperaturze olej może się przedostać przez pory w uszczelkach i obudowach. Taki rodzaj przenikania oleju jest rzeczą normalną.

Kiedy jednak w przedziale silnika albo pod zaparkowanym samochodem zauważysz duże plamy oleju, wtedy należy koniecznie dociec przyczyny. Nieszczelność silnika jest symptomem technicznej usterki, która może się szybko pogłębiać. Najlepiej umyj staranie silnik i po krótkiej jeździe dokładnie go obejrzyj.

Kolejne czynności:

1. Zdejmij górną osłonę silnika (opis czynności w poprzednim rozdziale).

2. Zdejmij osłonę tłumiącą hałas (opis czynności w poprzednim rozdziale).

3. Sprawdź następujące miejsca: uszczelka korka wlewu oleju, przewód odpowietrzający skrzyni korbowej (między pokrywą zaworu i przewodem zasysającym powietrze), uszczelka głowicy, korek spustowy oleju, filtr oleju, uszczelka miski olejowej, pierścienie Simmera na wale korbowym i wałku rozrządu.

Niewielkie ślady oleju na uszczelce pokrywy głowicy (strzałki) na ogół nie stanowią powodu do zmartwienia.

Tabela. Problemy w układzie smarowania silnika.

Objaw niedomagania	Przyczyny	Środki zaradcze
A.Po włączeniu zapłonu nie świeci się lampka kontrolna ciśnienia oleju	1.Uszkodzona żarówka kontrolki	Wymień żarówkę
	2.Skorodowane styki kontrolki lub przerwany przewód	Sprawdź i oczyść styki, ewentualnie napraw przewód
	3.Uszkodzony zawór przelewowy	Sprawdź, ewentualnie wymień zawór
B.Po uruchomieniu ciepłego silnika kontrolka ciśnienia oleju świeci się na biegu jałowym i gaśnie po dodaniu gazu	Gorący i przez to rzadki olej
C.Kontrolka ciśnienia oleju gaśnie dopiero przy wyższej prędkości obrotowej silnika	Zacinający się zawór w kanale obiegowym	Sprawdź ciśnienie oleju, ewentualnie wymień zawór
D.Po uruchomieniu silnika kontrolka ciśnienia oleju świeci się i nie gaśnie po dodaniu gazu	1.Zbyt mało oleju w silniku	Sprawdź poziom oleju i dolej
	2.Zapchane sitko pompy lub uszkodzona pompa oleju	Sprawdź sitko, ewentualnie wymień pompę
	3.Patrz A2 i A3	■ Jeżeli ustalisz, że są to rzeczywiste przyczyny, możesz kontynuować jazdę. Po jej zakończeniu usuń te przyczyny