Autor: pawel

Wymiana cieczy chłodzącej – Golf 4 i Bora

Wymiana cieczy chłodzącej – Golf 4 i Bora:

1. Odkręcając wolno pokrywę zbiornika wyrównawczego, zredukuj ciśnienie w układzie chłodzenia. Ostrożnie z gorącym silnikiem, istnieje niebezpieczeństwo poparzenia cieczą chłodzącą.

2. Zdejmij osłonę pod silnikiem tłumiącą hałas i przygotuj odpowiednie naczynie. W żadnym przypadku nie wolno spuszczać cieczy chłodzącej na ziemię.

3. Odkręć zawór spustowy cieczy chłodzącej na dole chłodnicy (silniki benzynowe 1,4 i 1,6 l). W silnikach benzynowych 1,8 l i w wysokoprężnych 1,9 TDI, w celu spuszczenia cieczy należy dodatkowo odłączyć przewód elastyczny chłodnicy oleju.

4. Żeby ciecz lepiej spływała, zdejmij pokrywę zbiornika wyrównawczego. Spuść ciecz do naczynia.

5. Przed ponownym napełnieniem układu dokręć zawór spustowy.

6. Wlewaj powoli ciecz chłodzącą do zbiornika wyrównawczego, aż przestaną wydobywać się na powierzchnię pęcherzyki powietrza.

7. Wkręć pokrywę zbiornika wyrównawczego.

8. Uruchom silnik i pozostaw pracujący przez około dwie minuty na biegu jałowym. Następnie zwiększ na pięć minut prędkość obrotową do ok. 1500 obr/min i uzupełnij ciecz chłodzącą do poziomu otworu przelewowego w zbiorniku wyrównawczym.

9. Sprawdź poziom cieczy chłodzącej. Przy zimnym silniku poziom powinien sięgać oznaczenia MIN, a przy gorącym silniku oznaczenia MAX.

Elementy układu chłodzenia

Elementy układu chłodzenia:

Pompa cieczy chłodzącej. Pompa wirnikowa, zapewniająca nieustanny obieg cieczy chłodzącej. W zależności od rodzaju silnika pompa jest napędzana paskiem klinowym albo zębatym od wału korbowego.

Chłodnica. Składa się z dwóch zbiorników z tworzywa sztucznego, umieszczonych po lewej i prawej stronie. Zbiorniki łączą cienkościenne rurki, tworzące sieć na rusztowaniu z blaszek. Dzięki temu łączna powierzchnia opływana przez powietrze wynosi kilka metrów kwadratowych. Chłodnica jest mocowana w dwóch punktach na górze i na dole do belki poprzecznej nadwozia.

Termostat. Utrzymuje stałą temperaturę cieczy chłodzącej. Otwiera się przy temperaturze ok. 87°C i umożliwia przepływ cieczy do chłodnicy albo z powrotem do silnika. We wnętrzu termostatu znajduje się tulejka napełniona specjalnym woskiem i zawór w kształcie grzybka. Wraz ze wzrostem temperatury cieczy chłodzącej wosk staje się płynny, zwiększa swoją objętość i stopniowo otwiera zawór kontrolujący dopływ schłodzonej cieczy z chłodnicy. Przy temperaturze roboczej silnika zawór jest całkowicie otwarty, a tym samym nie jest możliwy skrócony obieg cieczy. Jeżeli ciecz schłodzi się zbyt mocno, sprężyna dociska grzybek zaworu i blokuje przepływ przez chłodnicę tak długo, aż ciecz chłodząca nie osiągnie znowu odpowiedniej temperatury.

W silnikach czterocylindrowych termostat umieszczono na dole silnika tuż przy pompie cieczy chłodzącej, a w sześciocylindrowych – z przodu na bloku silnika między rzędami cylindrów.

Zbiornik wyrównawczy. Przy zbyt dużym ciśnieniu w układzie chłodzenia, przez zawór w pokrywie zbiornika wydostaje się para cieczy chłodzącej. We wszystkich silnikach jest stosowany wydzielony zbiornik wyrównawczy. W jego ściance znajduje się wskaźnik poziomu cieczy chłodzącej. Zbiornik jest umieszczony w przedziale silnika po prawej stronie (patrząc w kierunku jazdy).

Wentylator chłodnicy. Chłodnica jest dodatkowo chłodzona przez wentylator. W niektórych wersjach wyposażenia samochodu są montowane dwa wentylatory.

Sprawdzanie układu chłodzenia

Sprawdzanie szczelności układu chłodzenia:

1. Sprawdź czy przewody elastyczne prowadzące do chłodnicy, silnika i nagrzewnicy są szczelne.

2. Stan przewodów elastycznych sprawdź przez ich zgniatanie. Jeśli są sztywne, sparciałe albo popękane, trzeba je wymienić na nowe.

3. Sprawdź czy przewody są dobrze osadzone na króćcach.

4. Śruby opasek zaciskowych przewodów powinny być dokręcone. Podczas jazdy i pod wpływem ciśnienia w układzie mogły się poluzować. Wymień skorodowane opaski na nowe.

Sprawdzanie i uzupełnianie poziomu cieczy chłodzącej:

Poziom cieczy chłodzącej powinien się zawierać między oznaczeniami MIN i MAX. Znacznie wyższy lub niższy poziom oznacza usterkę układu, której przyczynę należy ustalić. Przy gorącym silniku należy ostrożnie poluzować o jeden obrót pokrywę zbiornika wyrównawczego. Istnieje niebezpieczeństwo wytrysku słupa pary. Dla bezpieczeństwa należy odkręcać pokrywę przez szmatkę.
1. Poziom cieczy chłodzącej należy sprawdzać przy zimnym silniku, bo wtedy w układzie nie wytwarza się nadciśnienie.

2. Przy zimnym silniku poziom cieczy chłodzącej w zbiorniku wyrównawczym powinien się zawierać między oznaczeniami MAX i MIN. Pamiętaj, że przy gorącym silniku poziom cieczy jest zawsze wyższy. Nie sugeruj się ewentualnym wskazaniem ponad MAX.

3. W celu uzupełnienia cieczy odkręć pokrywę zbiornika. Przy gorącym silniku używaj do tego grubej szmaty i odkręcaj pokrywę powoli i ostrożnie w celu zmniejszenia ciśnienia w układzie. Zbyt szybkie otwarcie pokrywy spowoduje wytryśniecie gorącej cieczy ze zbiornika.

4. Nigdy nie dolewaj cieczy powyżej poziomu MAX. Ciecz rozszerza się w wysokiej temperaturze i jej nadmiar wydostaje się na zewnątrz układu.

5. Małe ubytki cieczy możesz uzupełniać przy zimnym albo gorącym silniku.

Układ chłodzenia – Volkswagen Golf 4 i Bora

Układ chłodzenia ma zapewnić odpowiednią temperaturę pracy silnika. W jego skład wchodzi chłodnica, termostat, przewody elastyczne oraz sieć kanałów w bloku i głowicy silnika o precyzyjnie dobranych przekrojach, w których płynie ciecz chłodząca. Dzięki temu powstaje ochronny płaszcz, który odbiera ciepło spalania i poprzez przewody i kanały doprowadza gorącą ciecz do chłodnicy. Obieg cieczy chłodzącej zależy od temperatury silnika.

Obieg cieczy chłodzącej

Po uruchomieniu zimnego silnika ciecz chłodząca krąży w małym obiegu, obejmującym tylko silnik i ogrzewanie. W tym obiegu droga do chłodnicy jest odcięta przez termostat. Ciecz chłodząca wraca bezpośrednio do silnika i szybko się ogrzewa, co z kolei pozwala na szybkie osiągnięcie właściwej temperatury pracy silnika. Dopiero po osiągnięciu przez ciecz określonej temperatury, do obiegu zostaje włączona chłodnica. Termostat otwiera do niej drogę i zimna ciecz zalegająca w chłodnicy miesza się z gorącą już cieczą z obiegu skróconego. Wymieszanie cieczy jest konieczne dla uniknięcia tzw. szoku termicznego silnika.

Wraz ze wzrostem temperatury cieczy chłodzącej, termostat coraz szerzej otwiera drogę do chłodnicy i równocześnie zamyka obieg skrócony. Po osiągnięciu temperatury eksploatacyjnej silnika, ciecz wypływająca z dolnego, zimnego przewodu wylotowego w chłodnicy dostaje się do pompy, która ją tłoczy do bloku silnika i głowicy. Stamtąd większość cieczy jest kierowana przez otwarty termostat do chłodnicy, a pozostała część do wymiennika ciepła (nagrzewnicy) układu ogrzewania. Wypływająca z chłodnicy zimna ciecz zwalnia miejsce dla cieczy gorącej, która się schładza, płynąc przez żeberka chłodnicy, leżeli podczas jazdy temperatura silnika spadnie poniżej określonej wartości, termostat zamyka dopływ cieczy chłodzącej do chłodnicy do czasu, aż silnik nie osiągnie wymaganej temperatury pracy.

Uwaga: Obieg cieczy chłodzącej, a tym samych przebieg przewodów w układzie chłodzenia jest dostosowany do danego silnika. Na zamieszczonych rysunkach pokazano uproszczone przykłady rozwiązań w najpopularniejszych silnikach.

Ciśnienie cieczy i wentylator

W normalnej temperaturze pracy silnika, w układzie chłodzenia panuje nadciśnienie od 0,14 do 0.16 MPa. Dzięki temu i na skutek różnych dodatków do cieczy chłodzącej jej temperatura wrzenia jest podwyższona ze 100°C do około 120°C. Wyższa temperatura pracy silnika to ekonomiczniejsza praca i oszczędność paliwa. Kiedy przy gorącym silniku ciśnienie w układzie chłodzenia przekroczy 0,15 MPa, wtedy otwiera się zawór ciśnieniowy umieszczony na zbiorniku wyrównawczym, przez który wylatuje na zewnątrz nieco pary cieczy chłodzącej. Mimo to, podczas jazdy po mieście może dojść do przegrzania układu chłodzenia. Zapobiega temu dodatkowe chłodzenie chłodnicy za pomocą wentylatora (jednego lub kilku), który jest sterowany dwustopniowym wyłącznikiem termicznym. Jest on zamontowany po lewej stronie na obudowie chłodnicy. Przy temperaturze cieczy chłodzącej 92…97°C włącza się pierwszy stopień (połowa prędkości obrotowej). Przy temperaturze 99…105°C wyłącznik termiczny włącza drugi stopień (pełna prędkość obrotowa wentylatora). Okresowo włączany wentylator i regulowany przez termostat obieg cieczy chłodzącej umożliwiają szybkie ustalenie się właściwej temperatury pracy silnika, a tym samym oszczędzanie paliwa.

Ciecz chłodząca

Ciecz chłodząca jest mieszaniną wody oraz środków chroniących przed korozją i zamarzaniem cieczy. Dodatek antykorozyjny zapobiega odkładaniu się w układzie chłodzenia kamienia i powstawaniu ognisk rdzy. Dodatek ten traci swoje właściwości po około czterech latach i po tym okresie należy wymienić ciecz chłodząca. Volkswagen nie nakazuje regularnej wymiany cieczy. W zależności od zastosowanego środka przeciw zamarzaniu, udział wody w cieczy chłodzącej wynosi do 60%. Proporcje te nie powinny być inne także latem.

We wszystkich silnikach jest stosowana nowa ciecz chłodząca będąca mieszaniną wody i środka G12 o czerwonym zabarwieniu, przygotowanego według normy fabrycznej TL VW 774 D. Cieczy tej nie wolno mieszać z wcześniej używanym środkiem G 011 A8 C chroniącym przed korozją i zamarzaniem cieczy, gdyż może to prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika. Zmiana koloru cieczy na brązowy świadczy o tym, że doszło jednak do zmieszania obu rodzajów środków chroniących. W takim wypadku należy całkowicie opróżnić układ chłodzenia, wypłukać go wodą (uruchomić silnik na dwie minuty) i napełnić nową cieczą.